"Błękitna Róża" Marcelina Traut

Tytuł: Błękitna Róża
Autor: Marcelina Traut

Opis: Jessica- ma jeden cel-pomagać biednym i pływać po morzu.
 Jack- pragnie znaleźć osobę, która napada na bogatych i zabiera im cenny majątek, zostawiając tylko po sobie błękitną różę.
Czy Jack odnajdzie właściciela błękitnej róży?Czy dowie się kto stoi za rabunkami w mieście?Co się stanie? Który cel zostanie osiągnięty?Kto zwycięży?

Wiele osób zna przypadek, że nie ma co czytać i szuka po różnych stronach w poszukiwaniu książki. Do „Błękitnej róży” przyciągnął mnie sam tytuł oraz okładka, która jest prosta. A ta błękitna róża na niej, tylko się zakochać!

Książka zaczyna się od tego, że Jessica zostaje wysłana do wuja by mogła zostać damą. Cóż akcja dziwnie się toczy i okazuje się, że trafia na statek piratów. Plądrować to słowo, które może towarzyszyć jej przez całe życie. Plądrując jeden z domów musi zabrać za sobą jeńca, a dokładniej Jacka Willsa.

Nawet nie wiem jak mam zacząć pisać recenzję by używać ładnych słów. Ta książka to szajs, jak ich mało po prostu. Z bohaterami nie umiałam się zżyć, być może to była zasługa, że byli tak płytcy, że woda w klozecie jest głębsza. Jessice poznajmy, jako kobietę, której lepiej się nie sprzeciwiać, a zarazem taką, która nie pozwoli sobą rządzić. To akurat plusy tej bohaterki, bo naprawdę jest niezależna. Natomiast Jack po prostu tragedia. Dwójka bohaterów podejmuje lekkomyślne decyzję. Styl autorki jest jak „Dam tutaj czasownik i tutaj o i jeszcze tutaj”, każde zdanie złożone jest z większości czasowników. Nie ma tutaj opisu uczuć czy może przemyśleć, a jak są to może dwa zdania i koniec. Nie wspominając o scenie erotycznej, bo to już tragedia. Czytałam pierwszą scenę na jednej z wolnej lekcji jak tylko ją skończyłam moja głowa opadła na ławkę w ramach załamania. To było takie wchodzi, wychodzi, ona krzyczy, on dochodzi. Jedyne co mogę z tego wywnioskować to ze autorka prędzej naoglądała się amatorskich, niemieckich pornosów i jest dziewica. Jeśli chce się pisać o seksie to albo trzeba to przeżyć albo mieć dobrą wyobraźnie inaczej wyjdzie ... TO. Akcja toczy się o wiele za szybko. [SPOILER] Na sto stron, na setnej po raz trzeci ona musiała go porywać. W tym wszystkim na dwudziestej stronie się pocałowali, a na osiemdziesiątej już brali ślub. [KONIEC SPOILERU] Po prostu brak mi słów do książki. Nawet nie mam żadnych wartych wstawienia cytatów do tej recenzji.

Uważam, że książka nie jest warta czasu. Gdyby nie to, że miała sto stron i odłożyłabym ją na półkę nawet nie czytając do końca.

KSIĄŻKA ZOSTAŁA PRZECZYTANA W RAMACH WYZWANIA: